کد مطلب:315326 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
نمی شود خودت برای ما یک روضه خوان بفرستی؟
5- جناب مستطاب فاضل محترم، خطیب توانا آقای سید حسین صدر، فرزند برومند حضرت آیت الله آقای سید علی صدر كربلایی دامت بركاته كرامت ذیل را نقل فرمود:
صبح تاسوعای سال 84 بود، در راه یكی از منابر در شهر اصفهان، راننده مسیر را به اشتباه رفت و سر از كوچه ای درآورد كه عده ای از مردم پشت درب منزلی جهت اطعام طعام و بردن غذا در ظرف ها صف كشیده بودند. بالای در آن منزل تابلویی بود كه جلب توجه می كرد: یك صلیب كه زیر آن نوشته بود: یا اباالفضل العباس! ادركنی.
این كه مجلس ما دیر می شد، حرفی ندارد، ولیكن كنجكاوی ما باعث شد جویا شویم كه صلیب و حضرت اباالفضل علیه السلام و افراد ظاهر الصلاح اسلامی كه خدمت می كردند چه تناسبی دارند؟
از ماشین پیاده شدیم و سؤال كردیم، فهمیدیم صاحب خرج، یك مسیحی ساكن آلمان است. او ایرانی الاصل بود از آلمان آمده بود و این برنامه را اجرا می كرد.
جویای او شدیم، داخل منزل ما را راهنمایی كردند، پیرمردی با پوشش مشكی، ابتدای امر برخورد او معمولی بود، ولی وقتی ما را معرفی كردند كه روضه خوان هستیم، آهی از نهاد كشید و فریاد زد: یا اباالفضل! و گریه كرد.
گفتیم: چه شد؟
[ صفحه 618]
گفت: این اطعامی كه می بینید، نذر پدرم است كه در اصفهان می زیسته و از اقلیت های مسیحی اصفهان بوده و شرط نذر هم، خواندن روضه اباالفضل علیه السلام بوده است. امسال به علت تأخیر سفرم به ایران، من از دعوت روضه خوان غافل شدم. الان رو به حضرت اباالفضل علیه السلام كردم و گفتم: نمی شود خودت برای ما یك روضه خوان بفرستی! پنج دقیقه نشد كه شما وارد اتاق شدید.
صبح تاسوعای سال 84 بود، در راه یكی از منابر در شهر اصفهان، راننده مسیر را به اشتباه رفت و سر از كوچه ای درآورد كه عده ای از مردم پشت درب منزلی جهت اطعام طعام و بردن غذا در ظرف ها صف كشیده بودند. بالای در آن منزل تابلویی بود كه جلب توجه می كرد: یك صلیب كه زیر آن نوشته بود: یا اباالفضل العباس! ادركنی.
این كه مجلس ما دیر می شد، حرفی ندارد، ولیكن كنجكاوی ما باعث شد جویا شویم كه صلیب و حضرت اباالفضل علیه السلام و افراد ظاهر الصلاح اسلامی كه خدمت می كردند چه تناسبی دارند؟
از ماشین پیاده شدیم و سؤال كردیم، فهمیدیم صاحب خرج، یك مسیحی ساكن آلمان است. او ایرانی الاصل بود از آلمان آمده بود و این برنامه را اجرا می كرد.
جویای او شدیم، داخل منزل ما را راهنمایی كردند، پیرمردی با پوشش مشكی، ابتدای امر برخورد او معمولی بود، ولی وقتی ما را معرفی كردند كه روضه خوان هستیم، آهی از نهاد كشید و فریاد زد: یا اباالفضل! و گریه كرد.
گفتیم: چه شد؟
[ صفحه 618]
گفت: این اطعامی كه می بینید، نذر پدرم است كه در اصفهان می زیسته و از اقلیت های مسیحی اصفهان بوده و شرط نذر هم، خواندن روضه اباالفضل علیه السلام بوده است. امسال به علت تأخیر سفرم به ایران، من از دعوت روضه خوان غافل شدم. الان رو به حضرت اباالفضل علیه السلام كردم و گفتم: نمی شود خودت برای ما یك روضه خوان بفرستی! پنج دقیقه نشد كه شما وارد اتاق شدید.